Spot eens een tijger

In India bestaat er zoiets als de Tiger Task Force om de weinige Bengaalse tijgers die er nog in de natuur leven te beschermen. Corruptie -hoe kan het ook anders- beslist daar anders over.

In China betalen ze nog altijd een fortuin voor een tijger en wordt elk stukje van het prachtige beest ofwel als afrodisicum, ofwel als wondermiddel tegen reuma gebruikt.

Snel geldgewin drijft hen de beestjes af te knallen en over de grens te smokkelen.

Dit terzijde, wij wilden naar het enige nationale park in Rajasthan waar de koningen van de natuur nog te zien zijn. In Ranthambore National Park zouden er nog een twintigtal rondlopen. Wij daarheen.

Om het park te betreden zijn er twee opties. Ofwel cruise je rond in een soort truck, ofwel opteer je voor een jeep die je iets dieper in het park rijdt. Het aantal mensen dat wordt toegelaten is beperkt, en de vraag overstijgt het aanbod.

’s Ochtends om vijf uur moet je gaan aanschuiven in de file om aan een kaartje te geraken. De hel dus. We zien touroperators geld onder tafel schuiven, terwijl wij braafjes wachten. En zoals verwacht krijgen we te horen dat er geen plaats meer is. Om zot van te worden. We blijven staan, als enigen. Maar meneer ziet ge echt geen gaatje meer? En jawel, we hadden geluk, nog twee plaatsjes vrij in een 4X4 die met ons een dag op uitstap zou gaan.