Frietjes en tomate crevette

Tijdens deze wereldreis hebben we van weinig dingen last. Heimwee kennen we niet. Maar af en toe zijn we het lokale eten beu en verlangen we naar frietjes of tomate crevette, om maar iets te zeggen.

Kathmandu lost dat probleem op. Want daar is een frituur. Een echte, zoals bij ons. De uitbater was speciaal naar ons land gekomen om een cursus frieten bakken te volgen in Deinze. Hij woonde afwisselend in Edegem en Aartselaar, was fan van de geweldige VRT-kinderreeks Kulderzipken en heeft uiteindelijk een friteuse en bijhorend materiaal geïmporteerd naar Nepal.

De resterende dagen liet ik Sofie achter in het hotel en ging ik frietjes eten. De laatste dag zelfs vier keer, in een puntzak, met speciaalsaus apart.