Met ratten op de trein

Eindelijk verlost van onze chauffeur, Deepak. Fijne jongen, dat wel, maar het is een foute keuze geweest. Jammer, maar niks aan te doen. Voor eerst worden we niet bij het handje gehouden en stappen we alleen de trein op richting Varanasi.

Sofie panikeert al meteen omdat ze overal ratten ziet. Ze verstijft van angst, maar eens op de gammele trein vergeet ze de beestjes en jaagt ze de mensen die zich genesteld hebben op ons bed zonder verpinken weg. This is our bed, zegt ze. Geweldig grappig. Ze geneert zich niet en schudt aan armen en benen tot ze rechtstaan. Door een overboeking werd elk stapelbedje drie !! keer bezet. Ondanks het lawaai en rumoer komen we na veertien uur heelhuids aan in Varanasi. ’s Ochtends worden we wakker met verse chai. 

Onze trein