Karaokeavonturen

Karaoke blijft één van de populairste activiteiten in het land van de rijzende zon. In Tokio vind je in populaire uitgangswijken als Sjinjuku en Shibuya de ene boîte na de andere. In sommige tenten kan je een karaokekamer huren met sauna en jacuzzi.

Aangezien we zelf geen karaokemiekes zijn hadden we niet echt zin om zo’n volledige kamer te huren. Zou ook een beetje zielig zijn zo met ons tweetjes. Mogen we niet gewoon eens gaan kijken?, vroegen we aan de receptie. Groot probleem. De privacy van de klanten moest gerespecteerd.

Tot een vrolijke Japanner ons ter hulp kwam en de receptionist vertelde dat we bij hem waren.Via kleine gangetjes werden we naar een glitterkamer gebracht bomvol ‘salarymen’ en enkele ‘office lady’s’ die na een dagje zwoegen bij het fotobedrijf Fuji alle remmen los lieten. Gillen, krijsen, zingen. Het is absurd wat je ziet en hoort. Als princessen werden we ontvangen en kregen we de eerste keuze uit een computer vol nummers. Of ze geen Engelstalige nummers hadden? Ons Japans is niet zo goed. Alleen Madonna hadden ze. Tot grote ontgoocheling van Sofie die de Japanners maar bleef bestoken met de vraag of ze geen Portishead hadden. Nooit van gehoord. Dan maar Madonna. Sofie oogstte succes met Papa don’t preach. De Japanners werden hysterisch en vroegen vervolgens of we zin hadden in een verkleedpartij?  Blijkbaar moet je enorm veel durf en lef hebben om je te wurmen in iets anders, extravaganters dan een kostuum. Eén salaryman had zelfs een berenpak aan. Warm dat die mens moet gehad hebben.

Soit, een zekere Eriko toonde ons de verkleedkamer en gaf ons twee bizarre kleedjes die we moesten aantrekken. Sofie aarzelde niet en trok meteen alles uit waarop de Japanse dame deed alsof ze een hartaanval kreeg. Nee, dat kon dus niet met zoveel mannen. De kleedjes moesten boven onze jeansbroeken aangetrokken worden???

Na veel vijven en zessen werden we ‘op het podium’ geroepen en werden er vooral veel foto’s getrokken om amper vijf minuten daarna weer ‘van het podium’ gehaald te worden.

Absurde ervaring, maar tranen met tuiten gelachen. Zij met ons, en wij met hen.

Sofie bedolven onder de Fuji-meute

Eindelijk een nieuw tenuetje. Met dank aan de Japanners