Hong Kong is een stad die je -met al haar
eilandjes, verborgen tempeltjes en gespecialiseerde marktjes- moet ontdekken.
Macau is ietsje dankbaarder voor Europese toeristen. De voormalige Portugese
kolonie heeft prachtge gebouwen, keienstraatjes en een heerlijke
Portugees-Chinese keuken. Ze hebben hier zelfs de Pastéis de Belém, de heelijk
romige pasteitjes met poedersuiker en kaneel uit Lissabon.
|
Koloniaal Macau |
|
Pasteìs de Belèm |
Macau is ook een gokparadijs in volle
ontwikkeling. Op een boogscheut van de stad reizen de casino’s als paddestoelen
uit de grond. Net als in Las Vegas bouwen casinotycoons het ene resort na het
andere.
In een reisbureau in Hong Kong lokte een
promotie die we niet konden laten liggen. Voor geen geld kregen we in The
Venetian in Macau een suite en vouchers om te ‘consumeren’. Voor twee nachten!
Die suite leek wel een appartement, met
veel te veel flatscreens, een gigantische badkamer, een balzaal van een
slaapkamer en een living met alles erop en eraan. Oerlelijk, dat wel, maar het
was fijn om eens wat meer ruimte te hebben dan in dat kleine hostalletje op
Hong Kong Island dat eerder weg heeft van een sardienenblik.
|
Suite in casino |
|
Vergulde kranen |
|
Groot contrast met kruipkot in HK |
Het interieur van het Disneyaans hotel oogt dan weer artificiëler. Gondola’s dobberen op nagebootste
Venetiaanse kanaaltjes en meren aan voor een replica van het San Marco-plein.
Verder zijn er veel winkels met alle grote luxemerken, vijf zwembaden en op de benedenverdieping
goktafels zover je oog reikt.
Zielige taferelen spelen zich af voor onze
neus. Verslaafden die buitengedragen worden en geen rooie cent meer overhouden.
Miljoenen zien we in rook opgaan. Decadent, jawel, maar het gokken steekt aan. Wij
hebben misschien geen miljoenen, maar we wilden wel eens meespelen. Met 50 euro.
|
Casinoboom |
Aangezien we amateurs zijn hebben we ons
beperkt tot het roulettespel, met rood/zwart en even/oneven. Vijftig procent
kans om te winnen of te verliezen. We zouden veel geld winnen, en rijk worden,
maar zijn uiteindelijk geëindigd met 50 euro verlies. Sofie heeft wijs besloten ermee op te houden, terwijl ik alles wilde terugwinnen. Kwaad dat ik
was. Heb er niet van kunnen slapen, in die poepchique suite met gouden kranen
en heerlijk ruikende zeepjes. Zonde van het geld, bleef ik maar denken.
Labels: Macau
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage