Iceland on acid

Japan wordt wel eens Iceland on acid genoemd. Het is een vulkanisch eiland, waar je struikelt over de geisers, warmwater- en zwavelbronnen. Rondom deze natuurfenomenen bouwden de inwoners baden boordevol mineralen. Ook wel onsen genoemd.

Japanners doen dus niks lievers dan een paar uur in een onsen te gaan zitten. Zijn er geen onsen te bespeuren, vind je altijd wel ergens een sentoo, een badhuis, bestaande uit verschillende badkuipen, gevuld met kokend heet en soms ook ijskoud kraantjeswater.

Baden is hier een ritueel. Sommigen doen het twee keer per dag. In het begin is het zoeken en aanpassen. Etiquette is belangrijk. Je goed informeren op voorhand is essentieel. In sommige sentoo of onsen worden de onreine westerlingen niet toegelaten. Is ons een paar keer overkomen.

Onsen in Shirahama

Als je dan toch binnengeraakt, word je aangestaard alsof je een besmettelijke ziekte hebt. Daar sta je dan, helemaal naakt, met een minihanddoekje dat net groot genoeg is om de helft van je rechterarm te bedekken. Nochtans zou je kunnen denken dat vrouwen -ze baden strikt gescheiden van de mannen- de nodige empathie hebben om ons, newbies, te helpen. Niet dus. Het staren houdt niet op, tot de oudste van de hoop (meestal 90 plussers) opstaat en ons bij het handje begeleidt naar de minidouches. Bedoeling is dat je je eerst grondig schoon schrobt om vervolgens te weken in een bad of sauna (meestal met tv) naar keuze. Dat schrobben verloopt redelijk fanatiek. Japanse vrouwen blijven wrijven tot het bloed bijna onder hun huid vandaan komt. Het zijn maniakken. Eens binnenstebuiten geschrobt mag je in bad. Naakt. Het minuscule handdoekje moet ofwel op je voorhoofd ofwel op de rand van de kuip blijven liggen.

Idyllisch gelegen, vlakbij de oostkust