zondag 24 februari 2008

Rio-weetjes

1. De Atlantische Oceaan met Copacabana en Ipanema Beach als voornaamste toeristische trekpleisters is ijskoud. Weinig mensen wagen zich in het water. Slechts na drie caipirinha’s (als ware het limonade te verkrijgen in de vele strandstalletjes) en lichtjes aangeschoten durfde ik het aan een duik te nemen. Al was de pret van korte duur toen ik meteen knock-out werd gemept door een metershoge golf. Sofie stond erbij en keek ernaar.

2. Carioca’s drinken geen caipirinha (da’s voor gringo’s, en daarmee bedoelen ze vooral de Amerikanen) maar bier. Fluitjesbier. Liters en liters. Tijdens de vierdaagse carnavalsperiode hebben wij maar weinig Brazilianen nuchter geweten.
3. Bussen, auto’s, moto’s rijden tegen negentig per uur door de bebouwde kom en negeren elk rood licht. De politie kijkt ernaar en knijpt een oogje dicht. Het is echt levensgevaarlijk om in Rio de straat over te steken. Het openbaar vervoer is een belevenis, het is echt een kunst om op je stoel te blijven zitten. Zit je achteraan heb je de indruk te zweven.

4. Op elke hoek van de straat is er een sucobar waar de meest exotische vruchten worden geperst. Favoriet van de Brazilianen is açai, purperen bessen die groeien aan palmbomen in het Amazonewoud. Het sapje smaakt naar bosvruchten en chocola. Heel speciaal. Voor carioca’s betekent het drankje ‘s morgens de ideale start omdat het supergezond is, antioxidanten, vezels en omegavetten bevat.

5. De bewoners zijn enorm muzikaal. Overal waar je gaat of staat hoor je mensen muziek maken/spelen. Voor ons is er een nieuwe wereld aan klanken, stijlen en ritmes opengegaan. Brazilië is duidelijk meer dan Caetana Veloso, Marisa Monte João Gilberto (+ dochter Bebel), Gilberto Gil en Sergio Mendes.


6. Culinair is het interessanter dan Buenos Aires. Toegegeven, de Argentijnse steaks zijn een categorie apart, maar het Braziliaanse smakenpalet, met veel Afrikaanse invloeden, kenden we nog niet.


7. Voetbal is religie. Van ‘s ochtends tot ‘s avonds wordt er gevoetbald. Het is een plezier om ‘s avonds naar het strand te gaan om daar zowel mannen als vrouwen te zien voetballen. Het populaire spelletje zit hen duidelijk in de genen. Het lijkt wel of elke doordeweekse amateur meer talent heeft dan om het even welke Belgische voetballer.


Sofie wilde graag meespelen, maar heeft zich wijselijk beperkt tot vijf meter lopen.

Labels:

1 reacties:

Blogger Ineke Imbo zei...

Aha, die açai bes, die heb ik hier ook al eens gegeten, maar dan verwerkt in chocolade. Zou 'm heel graag eens "puur" eten. 't Is trouwens écht grappig; ik zit jullie blogspot hier om de 5 minuten te "refreshen" en er staat altijd een nieuw berichtje bij... Jullie weten blijkbaar van geen ophouden ;-) Echt vree geestig!

24 februari 2008 om 15:49  

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage