Stokoude dames in Noord-Patagonië

San Carlos de Bariloche is de uitvalsbasis voor trektochten in Noord-Patagonië en ligt pal in het merengebied, dat zowel Chili als Argeninië beslaat. De stad, aan het prachtige appelblauwzeegroene Nahuel Huapi-meer, wordt omringd door bergen, met hier en daar, op de toppen, nog stipjes sneeuw. Ons tentje neergepoot in de tuin van een 85-jarige dame. Heel verzorgd, met achterin een chalet waar we ons konden wassen. Van haar veel advies gekregen over trektochten. Advies dat we voor waar namen. In haar jonge jaren was ze een ervaren klimster, beweerde ze. Dag erna met haar stafkaarten de Cerro Catedral ingetrokken. Zwaar beladen, met veel (en lekker) eten, kookset en gasbidon. Drie dagen. Een schone tocht en makkelijk, zei ze. Mooi was het in ieder geval. Vielen van de ene verbazing in de andere. Maar we hebben afgezien. Al na dag 1 zag Sofie het niet meer zitten en bleef ze maar in zichzelf herhalen dat ze helemaal 'gedecourageerd' was, omdat we te traag klommen. Een pasta putanesca 's avonds met zicht op Lago Frey heeft wonderen gedaan.

Deze pieken van de Cerro Catedral hebben we trachten te temmen ;-)

Dag 2 waren we de miserie vergeten en begonnen we vol moed aan de eerste klim (hoogteverschil 750 meter, steil), die we allebei goed verteerden. Nadien zijn we op onze lauweren gaan rusten en vonden we elk bloempje voldoende om uitgebreid te pauseren. Wisten wij veel dat we nog eens een berg van bijna 1900 meter over moesten (telkens 750 meter stijgen en 750 meter dalen) vooraleer het eindpunt, Lago Jakob te bereiken. Alsof het nog niet erg genoeg was begon het te stormen, en konden we onmogelijk onze tent in the middle of nowhere neerpoten. Ze zou zijn weggewaaid. Gevloekt hebben we op de stokoude klimster uit Bariloche. We scholden haar, daarboven, uit voor dement. Hoewel ze het niet eens was. Geen van beiden had nog jus in de benen om veilig af te dalen. Geregeld vielen we gewoon om van de vermoeidheid. Gelukkig hebben we de schade tot enkele schaafwonden kunnen beperken. In de gietende regen toegekomen. De ontvangst in de refugio, aan Lago Jakob, was warm. Vooraleer de tent op te slaan, mochten we aanschuiven aan tafel en kregen we liters thee om op krachten te komen. Geen culinaire hoogstandjes, maar 't heeft ons fantastisch gesmaakt.