Hard labeur

Tien dagen op de boot. Weinig beweging. Veel gegeten. Dat moest eraf gestapt worden. Een dikke week gaan wandelen in de Patagonische Andes. Eerst naar de grillige Fitz Roy (3441meter, Argentinië), vervolgens een ijstrekking op de Perito Moreno-gletsjer in het Los Glaciares National Park (Argentinië)...

Met 'stijgijzers' op de gletsjer

...en ten slotte een vijfdaagse tocht door het immense Torres del Paine Nationaal Park (Chili) langs gletsjers, ijskoude bergmeertjes en grillige rotsformaties.

Patagonische posterboys in Torres del Paine Nationaal Park

Meer dan 100 kilometer afgehaspeld, maar ‘t was –we vallen in herhaling- de moeite. Wel zwaar. Vooral de rugzakken. Terwijl het gros van de trekkers eten in poedervorm meesleurde, maakten wij er een erezaak van om een gevarieerde moestuin mee te nemen. Maar worteltjes, courgettes, avocado’s, pepers, ajuintjes, look, appels en meloenen wegen. Jaloers waren we op de vrouwen die alles aan hun mannen konden geven. Bij ons is alles altijd ‘eerlijk verdeeld’ en dat betekent ‘evenveel pijn’. Op een bepaald moment voelden we ons als Cate Blanchett in de film, Babel. Wat zaten we in godsnaam te doen, zo ver van huis, in een park waar het na drie dagen zon, ook regende en sneeuwde. Lieve rangers die ons trakteerden op een kop thee slaagden erin onze moraal op te krikken. Zo goed als. Even dreigde de gezellige babbel uit de hand te lopen toen ze vertelden over de ratten op de camping en Sofietje een crisis kreeg die moeilijk in te tomen viel ;-)